برای دومین سال متوالی مردم افغانستان روز جهانی حقوق بشر را تحت شرایط خونین و اسفبارتر از گذشته در زندانی تحت حاکمیت طالبان بسر می‌کنند. بخصوص زنان افغانستان دیگر از سوی طالبان انسان نیز شمرده نشده و فریاد جسورانه عدالت‌خواهی شان نیز با وحشت تمام سرکوب می‌گردد.

اگر امریکا در گذشته دولت فاسد و دست‌نشانده غنی، عبدالله و اطرافیان شان را با هزاران نیروی نظامی و پمپ میلیاردها دالر بر سرکار نگهداشته بود، با جاگزینی آنان با بچه‌های طالبی‌اش بدون نیروی نظامی و صرفا با ارسال هفته‌وار چهل میلیون دالر بر سرزمین ما حکمرانی می‌کند. امریکا و غرب و ملل متحد و نهادهای جهانی حقوق بشر هم در برابر فاجعه دهشتناک حقوق بشر فقط پیاپی «اظهار نگرانی» کرده مردم و زنان افغانستان را به سرنوشت نامعلومی رها کرده اند

امریکا و متحدانش با توسل به جنگسالاران جانی بیست سال تمام افغانستان را مورد اشغال نظامی قرار دادند که درین مدت نه‌تنها جنایتکاران جنگی محاکمه نشدند که خود امریکا و ناتو نیز با بمباردمان‌ها کور و انواع جنایت جنگی، از مردم بیگناه ما قربانی گرفت و جهان نیز در برابر وحشیگری‌های شان سکوت اختیار کرد. نهایتا افغانستان را به انتحاریون و ویرانگران رها کرده نیروهای شان را بیرون کردند. اینک افغانستان یکبار دیگر مرکز تروریزم و مواد مخدر و هرگونه جنایت و بربریت گشته است. هر روز قتل‌های زنجیره‌ای، بازداشت و شکنجه و ترور زنان فعال، شلاق‌زنی و قصاص و سایر ستمگری‌ها مردم ما را منزجرتر از پیش ساخته و فقر و بینوایی و بی سرنوشتی و سقوط هولناک جامعه در هر زمینه‌ای وطن ما را به ویرانکده‌ای مبدل ساخته است.

«انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» همیشه اعلام کرده است تا زمانی که بازماندگان قربانیان و مردم ستمکش ما متحد نشوند، هرگز این وطن روی صلح، آزادی و بهروزی را نخواهد دید.