بدون محاکمه عاملان فجایع ۷ و ۸ ثور تحقق عدالت میسر نیست!

هفت و هشت ثور دو روز مکدر تاریخ کشورما اند که هرکدام با قتل، شکنجه، آوارگی، تجاوز به مال و ناموس ملت، مداخلات خارجی و هزاران جنایت گره خورده اند. در ۷ ثور ۱۳۵۷ غلامان روس با به قدرت رسیدن شان حمام خونی را در تمام افغانستان جاری ساخته و رشیدترین فرزندان این وطن را در پولیگون های پلچرخی و یا با سرکوب هر صدای مخالف به خاک و خون کشیدند.
جنایات آدمکشان خلقی و پرچمی و اربابان روسی شان طی ۱۴ سال حاکمیت خونین شان بر هیچ‌کس پوشیده نیست. اما بعد از سرنگونی آنان در اثر مبارزات آزادیخواهانه ملت، تنظیم های هفت‌گانه و هشت‌گانه تحت حمایت پاکستان، ایران امریکا، عربستان و غیره، روز های به مراتب پلشت‌تر و سیاهتری را بر فضای کشور مستولی نمودند. هشت ثور که باید جشن آزادی ملت می‌بود، روز به مراتب خونین‌تر و شوم‌تر در تاریخ ما بدل شد. در 8 ثور ۱۳۷۱ باندهای اخوانی به جان هم افتیده به خاطر عشق چوکی و دالر بسی وحشیانه‌تر از روسها و دست‌نشاندگانش ملت را به عزا نشانده هلاکووار به ویرانی و غارتگری دست زدند. قتل‌عام بیش از۷۰ هزار کابلی، پاتک سالاری، تجاوز به دختران و مادران، سینه بریدن‌ها، میخ بر فرق کوبیدن‌ها، رقص مرده، چور و چپاول آثار باستانی، به یغما بردن هستی مردم، تخریب اماکن تاریخی، به لیلام گذاشتن زیربناهای کشور در پاکستان، و صدها بربریت و تاراجگری دیگر نمونه‌هایی از جنایات هشت ثوری اند که دامنه‌اش تا حال ادامه دارد. بالاخره حکومت شر و فساد تنظیمی در اثر مداخله پشت پرده پاکستان، امریکا، انگلستان و دیگر کشورها به پایان رسیده،‌ لشکر قرون‌وسطایی دیگری تحت نام طالبان، برادران جهادی شانرا مجبور به فرار ساخته حاکمیت جهل و جنایت شانرا بنا نهادند.

با پایان سلطه طالبان و اشغال افغانستان توسط امریکا و ناتو، بار دیگر جنایتکاران سه دوره گذشته با ظاهر فریبنده و قلقله کلمات مدرن بر مردم ما تحمیل گردیدند. کسانیکه سال‌ها در مقابل هم تیغ می‌کشیدند و بنام قوم، زبان و مذهب خون هزاران هموطن بی‌گناه ما را به زمین ریختند، حال یکشبه دموکرات شده و در کلیدی‌ترین پست های دولتی نصب شدند. از آنجایی که حاکمیت ۱۳ ساله کرزی منفورترین چهره‌ها و مشهورترین جنایتکاران را در خود دارد کوچکترین قدمی در راه دادخواهی برداشته نشده و کسانیکه باید پشت میز محاکمه و یا در گوشه زندان می‌بودند، حالا زیر سایه نیروهای خارجی به میلیونرها بدل شده با بیشرمی تمام داد از رهبری ملت می‌زنند. به همین دلیل است که مردم ما به هیچکدام از خواستهایشان نرسیدند و افغانستان کماکان جنگزده، ناامن مانده به مرکز مافیای مواد مخدر و فاسدترین کشور جهان مبدل شد.

جنایتکاران هفت و هشت ثوری تلاش کافی بخرج داده‌اند تا نگذارند کوچکترین صدای عدالت خواهی در مقابل شان بلند شود. قوانین ضدبشری «عفو عمومی» و یا خود بخشی، حذف تاریخ سی سال اخیر از کتاب‌های درسی مکاتب، «روز ملی» نامیدن سیاهروز هشت ثور از جمله این تلاش هاست. اما بازماندگان قربانیان فقط در انتظار روز محاکمه این جلادان اند چون تجربه نشان می‌دهد که بدون تسویه حساب با گذشته آینده‌ مطمئنی نخواهیم داشت. برای قربانیان دردکشیده ما، قوانین تهیه شده بوسیله قصابان ملت ورق پاره‌های بی‌ارزشی بیش نیستند. طی ۱۳ سال گذشته ملت هم دریافته که امریکا و غرب از این مهره‌هایش دست بردار نیست، بنا اکثریت به این نتیجه رسیده ‌اند که تحقق عدالت تنها به دستان توانمند مردم افغانستان میسر است و بس. نه امریکا، نه ناتو و نه هیچ نیروی بیرونی می‌خواهد و می‌تواند برای مردم ما عدالت، امنیت و برابری بیاورد. آنان فقط با سوءاستفاده از این مقوله‌ها می‌خواهند عمیقتر کشور ما را به دام جانیان و ستمکاران انداخته منحیث مستعمره خود نگهدارند.

«انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» از تاسیس‌اش در ۲۰۰۷ تا اکنون طی هر اکسیون خود، خواست های قربانیان سه دهه جنگ را مطرح نموده که متاسفانه تا حال کوچکترین قدمی در راستای تحقق آنها برداشته نشده است. اینک بار دیگر آنها را بیان می‌داریم:

۱- ما خواهان برکناری فوری تمامی جنایتکاران دوران حاکمیت وطنفروشان خلق و پرچم، حاکمیت خون‌آلود تنظیم ها، دوران وحشت قرون وسطایی طالبان و دوران بعد از آن تا امروز، از وظایف دولتی شان هستیم.
۲- ما خواهان محاکمه تمامی متهمان به جنایت و خیانت سه دهه اخیر در یک محکمه باصلاحیت و بی‌طرف ملی و بین‌المللی می‌باشیم.
۳- ما خواهان قطع فوری کشتار مردم غیرنظامی به وسیله نیروهای امریکایی و ناتو هستیم و باید جنایات جنگی این نیروها به دادگاه‌های جهانی کشانیده شود.
۴- ما خواهان کشف تمامی گورهای دستجمعی کشف ناشده و بررسی جدی گورهای دستجمعی کشف‌شده در هر دوره‌ای از جنایت می‌باشیم.
۵- ما نامگذاری اماکن و جاده‌ها به نام جنایتکاران را شدیداً محکوم می‌کنیم و آن را توهین و بی‌حرمتی به خون شهیدان معصوم خود می‌دانیم.
۶- ما تقاضا داریم تا بنای یادبودی به نام ناپدید‌شدگان گمنام اعمار و محله‌ای به نام «مزار شهدا» ‌مختص گردد تا اجساد گورهای دستجمعی با اعزاز و اکرام در آن دفن گردند.
۷- ما از تمامی وطنداران خویش در سرتاسر افغانستان که برادران و خواهران، اقارب و عزیزان و جگرگوشه‌های خود را طی سی سال اخیر از دست داده اند تقاضا می‌نماییم تا با ما تماس گیرند و چگونگی شهادت و ناپدید شدن آنان را با ما در میان گذاشته در تلاش‌های ما به خاطر محاکمه عاملان فجایع سه دهه اخیر سهیم گردند.
۸- متحد شویم تا صدای ما رساتر و نافذتر گردد!

انجمن اجتماعی دادخواهان افغان
۸ ثور ۱۳۹۳ (۲۸ اپریل ۲۰۱۴)
ایمیل: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
فیسبوک:‌ www.facebook.com/SAAJS.Afghanistan