عدالت، فقط با قطع مداخلات بیگانگان و محاکمه جنایتکاران معنی می‌یابد!

٩٥سال قبل از امروز، در ۲۸ اسد ۱۲۹۸، فرزندان مبارز و آزادیخواه این سرزمین با گذشتن از مال و جان خود در مقابل استعمارگران انگلیس قیام نموده بیرق استقلال و آزادی وطن را به اهتزاز درآوردند.
غازی امان‌الله خان و همراهانش چون محمود طرزی، غلام نبی خان چرخی، ولی خان دروازی، سرور جویا، عبدالرحمن لودین و سایر مبارزان راه آزادی، تعهد سپردند تا کسب استقلال میهن آرام ننشسته و شجاعانه در مقابل دشمن مقتدر ایستادگی نمایند. انگلیس‌ها با تحمل شکست سنگین در برابر اتحاد ملی مردم‌ما، دریافتند که دیگر نمی‌توانند حاکمیت خود را بر ملتی که بندگی را ننگ می‌داند ادامه دهند، بنا با قبول شکست مفتضحانه، استقلال افغانستان را به رسمیت شناختند اما از راه های پرنیرنگ دیگر به زهرپراکنی هایشان ادامه دادند.

ایستادگی دولت امانی در مقابل انگلیس و راه اندازی اصلاحات وسیع فرهنگی، سیاسی و اقتصادی که فردای روشن را برای افغانستان نوید می‌داد، دشمنان داخلی و خارجی را به لرزه انداخت. آنان که نمی‌توانستند شاهد پیشرفت و ترقی این سرزمین باشند، در تبانی با انگلیس به دامن زدن اختلافات بین مردم ناآگاه دست زده جلو اصلاحات دموکراسی‌خواهانه امانی را گرفتند. نخست بچه سقا پایه‌های حکومت را لرزان ساخت تا اینکه مهره اصلی انگلیس، نادر شاه غدار روی صحنه آمد و آخرین ارزش های خلق شده را از میان برده، حکومت استبدادی خود را بنا نهاد. اینبار دشمن توانست انتقام شکست خود را از مبارزان افغان بگیرد. اکثر یاران وطندوست و مترقی امان‌الله خان تیرباران شده و یا به زندان رفتند، تا کوچکترین ندای آزادیخواهی را خفه ساخته و رعب و وحشت را در میان مردم مستولی سازند. استبداد نادری و خانواده‌اش چند دهه ادامه یافت و هر بار خیزش های مردمی بگونه‌ وحشیانه سرکوب می‌شد.

در پی کودتای شوم ۷ ثور و تجاوز روس ها به افغانستان، بار دیگر مردم ما بپا خاسته و در مقابل دشمن متجاوز و نوکران شان قیام کردند. اما دیری نپاید که تنظیم های جهادی تحت حمایت امریکا، کشورهای عربی، ایران و پاکستان ثمره مبارزه استقلال‌طلبانه مردم ما را ربوده و به فرمان باداران شان افغانستان را به حمام خون مبدل کردند. لشکر قرون وسطایی طالبان نیز مانند سلف تنظیمی شان از هیچ جنایت و خیانت دریغ نورزیده و به سلاخی مردم ادامه دادند. ۱۳ سال حضور خونین امریکا و ناتو جز تداوم فقر، بیکاری، بدامنی، قاچاق مواد مخدر، قدرتمند شدن جنایتکاران و فروخته‌شدگان چیزی به ملت در پی نداشت.

امروز ۹۵سال از پیروزی مردم افغانستان در مقابل انگلیس می‌گذرد، با آنکه جهان پیشرفت های شگفت انگیزی را شاهد است، اما افغانستان هنوز در گرو همان بازی های کهنه استعماری به سختی نفس‌ می‌کشد. نیروهای امریکایی و ناتو درین ۱۳ سال خون هزاران هموطن بی‌گناه ما را به زمین ریختند. لشکر وحشی طالبان با انفجار و انتحار روزانه از مردم ما قربانی می‌گیرد. چاکران امریکا در مضحکه‌ای به نام انتخابات، که رسوایی‌اش عالمگیر شد، مردم ما را در شرایط سخت اقتصادی، روحی و روانی قرار داده اند که جز فرمان جان کری پابند هیچ اصولی نیستند. درین شرایط که بیگانگان و دست‌پروده‌هایشان بر گرده های مردم سوار اند، و تمام حیات جامعه را مافیایی ساخته اند حرف زدن از موجودیت دموکراسی و آزادی در کشور خیلی خنده‌آور به نظر آید. اما تاریخ به ما می‌آموزد که هیچ ملتی را نمی‌توان برای همیش در بند و استبداد نگهداشت. بدون کسب استقلال، محاکمه جنایتکاران و برپایی دولت مردمی نمی‌توان روی صلح، دموکراسی، خوشبختی، ترقی و پیشرفت را دید و این امر تنها با آگاهی، ایستادگی و جانفشانی ملی مردم آزادی‌دوست ما میسر است.

پس هموطنان عزیز، حداقل سیزده سال گذشته به اثبات رسانید که هیچ نیروی بیرونی برای ما صلح و رفاه آورده نمیتواند و هیچ دولت وابسته و مزدور نمی‌تواند خدمتگار مردم باشد. باید از تاریخ و نیاکان خود بیاموزیم، دست به دست هم داده بر ضد استبداد داخلی و تجاوز خارجی پیکار نماییم تا به عدالت، آزادی و دموکراسی واقعی برسیم.

اکنون هفت سال از تاسیس «انجمن اجتماعی دادخوهان افغان» می‌گذرد، طی این مدت بارها خواسته های خود را دراکسیون ها و برنامه های خود بیان داشته‌ایم تا به گوش نهاد های مدعی دموکراسی و حقوق بشر و افکارعامه جهان برسد. متاسفانه تا حال نه تنها کوچکترین گامی در جهت به محاکمه کشانیدن جنایتکاران سه دهه گذاشته نشده، بلکه آنان بیشتر از گذشته بر سرنوشت مردم ما حاکم شده، به جنایات خود ادامه می‌دهند.

ما یکبار دیگر خواست های خود را قرار ذیل بیان می‌داریم:

۱- ما خواهان برکناری فوری تمامی جنایتکاران دوران حاکمیت وطنفروشان خلق و پرچم، خرمستی های تنظیم ها، امارت وحشت قرون وسطایی طالبان ودوران بعد از آن تا امروز، از وظایف دولتی شان هستیم.
۲- ما خواهان محاکمه تمامی متهمان به جنایت و خیانت سه دهه اخیر در یک محکمه باصلاحیت و بیطرف ملی و بینالمللی می‌باشیم.
۳- ما خواهان قطع فوری کشتار مردم غیر نظامی به وسیله نیروهای امریکایی و ناتو هستیم و باید جنایات جنگی این نیروها به دادگاه‌های جهانی کشانیده شود. دادن هرگونه مصونیت قضایی به آنان را خیانت به خون مردم خود می‌شماریم.
۴- ما خواهان کشف تمامی گورهای دستجمعی کشف ناشده و بررسی جدی گورهای دستجمعی کشفشده در هر دوره‌ای از جنایت می‌باشیم.
۵- ما نامگذاری اماکن و جادهها به نام جنایتکاران را شدیداً محکوم میکنیم و آن را توهین و بیحرمتی به خون شهیدان معصوم خود می‌دانیم.
۶- ما تقاضا داریم تا بنای یادبودی به نام ناپدیدشدگان گمنام اعمار گردد و محلهای به نام «مزار شهدا»مختص گردد تا اجساد گورهای دستجمعی با اعزاز و اکرام در آن دفن گردند.
۷- ما از تمامی وطنداران خویش در سرتاسر افغانستان که برادران و خواهران، اقارب و عزیزان وجگرگوشههای خود را طی بیش از سی سال اخیر از دست داده اند تقاضا مینماییم تا با ما تماس گیرند و چگونگی شهادت و ناپدید شدن آنان را با ما در میان گذاشته در تلاشهای ما به خاطر محاکمه عاملان این فجایع سهیم گردند..
۸- متحد شویم تا صدای ما رساتر و نافذتر گردد!

انجمن اجتماعی دادخواهان افغان
۲۸ اسد ١۳٩۳ (۱۹ اگست ۲۰۱۴)
ایمیل: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
فیسبوک:‌ www.facebook.com/SAAJS.Afghanistan
موبايل: ۰۷۰۷۸۰۳۵۶۰