گلبدین با پشتاره ی از جنایت به کابل می آید

قبل از ایجاد محکمه بین المللی جزایی، موافقتنامه «رم» تحت نظارت سازمان ملل متحد در شهر رم در سال ۱۹۹۸ تدوین گردید که ۱۰۸ کشور آن را امضا نمودند. محکمه بین المللی جزایی در سال ۲۰۰۲ در شهر لاهه کشور هالند تاسیس شد تا به جنایات جنگی رسیدگی نماید. این محکمه بیشتر موارد زیر را تحت پوشش قرار میدهد؛

۱- جنایات نسل کشی

۲- جنایت ضد بشریت

۳- جنایت جنگی

۴- جنایت تجاوز

این محکمه ادعای مستقل بودن داشته و تفاهم نامه ای را نیز با سازمان ملل متحد امضا نموده است.

چون موافقتنامه «رم» قبل از محکمه بین المللی جزایی شکل گرفته بنا به صورت کوتاه آن را بررسی می کنیم. متن این موافقتنامه در ۱۲۸ ماده و ۱۳ فصل ترتیب گردیده است که فصل های آن عبارتند از:

فصل اول: تاسیس دادگاه

فصل دوم: صلاحیت قضایی، قابلیت طرح دعوی و قوانین حاکم

فصل سوم: اصول کلی حقوق جنایی

فصل چهارم: ترکیب و نحوه مدیریت دادگاه

فصل پنچم: تحقیقات و دادرسی

فصل ششم: محاکمه

فصل هفتم: مجازات

فصل هشتم: فرجام خواهی و تجدید نظر

فصل نهم: همکاری بین المللی و همکاری های قضایی

فصل دهم: اجرایی حکم

فصل یازدهم: مجمع کشورهای عضو

فصل دوازدهم: امور مالی

فصل سیزدهم: مواد نهایی

از جمله ۱۰۸ کشوری که قرارداد «رم» را امضا نموده، نام افغانستان نیز درج لیست آن می باشد. در سال ۲۰۰۳، حکومت کرزی متعهد شد تا مواد این موافقتنامه را مانند سایر کشور ها بپذیرد.

اما امضای این سند مانند سایر قوانین و کنوانسیون های بین المللی صرف روی کاغذ و به صورت شکلی قابل اعتبار بوده و تا کنون دولت کرزی و حال دولت سهامی غنی-عبدالله جرات برداشتن کوچکترین قدمی را در راه عملی شدن مفاد آن ندارند.

در این روز ها دولت پوسیده افغانستان و شورای عالی صلح سر و صدا های را راه اندازی نموده اند تا گلبدین راکتیار را زیر نام پروسه صلح به جمع خود بیافزایند. در توافقنامه بین دولت افغانستان و حزب اسلامی که دارای ۲۵ ماده و ۳ فصل می باشد امتیازات فراوان برای گلبدین و دار و دسته اش در نظر گرفته شده است، از آن جمله میتوان به چند موارد جدی اشاره کرد که در تناقض کامل با ابتدایی ترین تعهدات دولت افغانستان دارد؛

- دولت افغانستان بعد از امضای این توافقنامه، با شورای امنیت سازمان ملل متحد و سایر کشور ها و نهاد های که بالای حزب اسلامی تحریم وضع نموده اند، صحبت نموده و زمینه را برای از بین بردن این تحریم ها فراهم می کند.

- دولت افغانستان بعد از امضایی این موافقتنامه می خواهد که رهبر و دیگر اعضای حزب اسلامی به کابل و یا هر ولایت دیگر آزادانه زندگی نموده، حق فعالیت سیاسی را هم دارا می باشند.

- در انتخابات شورا های ولایتی، پارلمانی، ریاست جمهوری، و شورا های ولسوالی، می توانند خود را کاندید نمایند.

- همچنان گفته شده که رییس جمهور افغانستان به خاطر تلاش های رهبری حزب اسلامی به آزادی افغانستان، او را مورد احترام و اعزاز قرار می دهد. رهبر حزب اسلامی در سه محل در افغانستان می تواند اقامت داشته باشد و دولت از لحاظ تامین امنیت و فراهم آوری تسهیلات زندگی او را کمک می کند.

- دولت افغانستان مصونیت قضایی رهبر و دیگر اعضای حزب اسلامی را در رابطه به اقدامات سیاسی و نظامی گذشته، با امضا و در مطابقت با این موافقتنامه تضمین می نماید و به اکثریت شان در ادارات دولتی کار داده می شود تا شامل ادارات ملکی و نظامی شوند.

در بخش تعهدات حزب اسلامی تذکر داده شده که این حزب از فعالیت های نظامی دست می کشد. اما واضح نشده است که بعد از جمع آوری تجهیزات نظامی، این تجهیزات چگونه و به کی تسلیم داده می شود.

با این تعهدات دولت ع و غ به حزب منفور گلبدین یکبار دیگر چهره واقعی و ضد مردمی بودنش را به اثبات می رساند، که با خون هزاران هموطن ما در جریان جنگ های کابل و بعد از آن معامله صورت می گیرد. مردم افغانستان به خوبی چهره های جنایتکار را می شناسند که چگونه طی ۱۵ سال گذشته در بلند ترین پست های کابینه، پارلمان و قضا جا گرفته اند. حضور راکتیار در کنار برادران دیگرش جمع آنان را گرم ساخته و کارد خونین جنایتکاران را بیشتر از این بر گرده های زخمی مردم ما فرو می برد.

جنایتنامه حزب اسلامی گلبدین مانند سایر تنظیم های هم طراز اش خیلی طولانی و حتی خونین تر از آنان است، هر خانواده افغان در گوشه و کنار کشور زخم های بجا مانده از آن روزگار را مانند آتش زیر خاکستر در سینه خود داشته و انتظار روز محاکمه آنان را می کشند. اسناد کافی در مورد جنایات حزب اسلامی پس از ۸ ثور ۱۳۷۱ وجود دارد، ولی در اینجا به گونه مختصر چند موردی را اشاره می کنیم که پس از سال ۲۰۰۳ اتفاق افتاده است، درست زمانیکه برادران فکری گلبدین حالا «دموکرات» شده ولی راکتیار هنوز «بنیادگرا» باقی مانده و بصورت عریان از مردم ما قربانی می گیرد:

۱- حمله ی انتحاری ۲۶ ثور ۱۳۹۲ شاه شهید ۱۵ نفر غیر نظامی را به شهادت رساند. (این حمله توسط قدرت الله از باشندگان ولایت لوگر و عضو جبهه پیام جهاد، بخش مرکزی حزب اسلامی گلبدین صورت گرفت.)

۲- به تاریخ ۳۰ جون ۲۰۱۵ (چنانچه در سایت «شهادت» ارگان رسمی نشراتی حزب اسلامی آمده است) در میدان وردک سه نفر از افراد نظامی مربوط نیروهای ويژه به قتل رسیدند.

۳- ۲۸ سنبله ۱۳۹۱ حمله انتحاری در میدان هوایی کابل (حمله توسط دختر ۲۳ ساله به نام فاطمه)

۴- ۸ دلو ۱۳۸۹ حمله انتحاری در فروشگاه فاینیست ( حمیده برمکی با شوهر، چهار طفل اش و با چهار غیر نظامی دیگر کشته شدند.)

به جایی این که شورای امنیت سازمان ملل متحد نام گلبدین را از لیست سیاه خود حذف نماید، باید با در نظر داشت جنایات انجام یافته و بر اساس قرارداد های بین المللی او و همقطارانش را به محکمه بین المللی جزایی معرفی نماید،‌ تا گامی موثر در جهت تحقق عدالت در افغانستان برداشته شود.

با این که دولت افغانستان کمیته ای را به منظورهمکاری محکمه جزایی بین المللی ایجاد نمودند که رهبری این کمیته را سرور دانش به عهده داشته و اعضای آن شامل نمایندگان وزارت خارجه، داخله، عدلیه، ستره محکمه، لوی سارنوالی، ریاست امنیت ملی، دفتر شورای امنیت ملی و کمیسیون حقوق بشر افغانستان می باشند. این کمیته مانند سایر کمیسیون ها و کمیته های سرکاری و فرمایشی دیگر عمل نموده و اعضای آن خود با بخش های از مافیای جنایت در افغانستان ارتباط دارند.

پس هموطنان عزیز، باید متحدانه در کنار هم ایستاد و برای محاکمه تمام جنایتکارانی که طی چهار دهه گذشته خون ریخته اند،‌ تلاش نمود. در غیر آن با گذشت هر روز شاهد حضور نامیمون آنان خواهیم بود که این سرنوشت ما را بیشتر ازین به تباهی می کشاند.

تصاویر تعدادی از هموطنان ما که در دوره های مختلف در داخل و خارج کشور توسط باند گلبدین به شهادت رسیدند:

انجمن اجتماعی دادخواهان افغان
۱۶جوزا ١۳٩۵ (۵جون ۲۰۱۶)