‍در دهم دسامبر به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» یکجا با خانواده‌های قربانیان به یاد هزاران شهید گمنام در پولیگون پلچرخی یاد بود به عمل آورد. محفل با گذاشتن شاخه‌های گل به یاد هزاران انسان بی‌گناه کشته‌شده در این محل آغاز گردید.

‍در این برنامه خانم ویدا احمد، رییس «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» چنین گفت:

‍«قسمی که همه می‌دانیم سرتاسر افغانستان ماتمکده در طول چهل سال شاهد از دست دادن بهترین جوانان و عزیزان خود بوده و در همین پولیگون پلچرخی هزاران تن از روشنفکران و محصلان و انسان‌های آگاه این سرزمین به دست آدم‌کشان خلق و پرچم با همکاری باداران روس ‌شان زنده به گور شدند.

‍این جلادان امروز هم با هم‌کیشان تنظیمی و طالبی خود بر اریکه قدرت تکیه زده و کماکان بر خون‌های ریخته‌شده فرزندان ما رقص و پای‌کوبی دارند.

‍دولت ع و غ نیز بر تمامی این جنایات چشم‌پوشی نموده و برای بقای خود و چپاول بیشتر مردم به هر کاری دست زده و حتی از «صلح» با قصاب کابل و رهایی انس حقانی و همکارانش تروریست‌اش دریغ نکردند.»

‍وی افزود:«این را به یاد داشته باشیم که تا ادامه حضور امریکا و متحدانش در افغانستان و حکمروایی جنایتکاران و قاتلان و دزدان، روی صلح و بهروزی را نحواهیم دید.

‍باید به یاد داشته باشیم که هیچ صلحی، بدون برقراری عدالت و به محاکمه کشانیدن قاتلان و عاملان سیهروزی مردم ما، صلح پایدار و قابل قبول نخواهد بود.

‍پس بیایید برای یک افغانستان واحد و مرفه و ارج گذاشتن به خون هزاران قربانی گمنام، همدست گام برداریم.»

‍یکی دیگر از سخنرانان این محفل داکتر متقی بود که در جریان حاکمیت خلق و پرچم زندان را سپری نموده بود. او خاطرات آن دوره را بیان داشت:

‍«من یکی از خوش‌بخت‌ترین‌ها هستم که از چنگ جنایتکاران خلقی و پرچمی رهایی پیدا کردم. ولی رفیق‌های زیاد خود را از دست دادم از جمله احمد فیاض بود که بر اثر شکنجه‌های زیاد جان داد.»

‍آقا بقایی هم از جنایات دوره تنظیم‌ها گفت. او در جریان جنگ‌های کابل دخترش به‌ نام محبوبه و برادرزاده‌اش غلام محمد را در اثر اصابت راکت از دست داده است.

‍یکی دیگر از سخنرانان، آقای توانگر پدر ادریس بود که در حمله انتحاری هوتل عروسی دبی به شهادت رسیده است. او چنین بیان داشت:

‍«برای زخمی‌های حادثه درست رسیدگی نشد و آنان به شهادت رسیدند. خود ما بودیم که به نجات عزیزان خود می‌شتافتیم. برایم درد پسرم در این روزها بیشتر شد چون برای بورس تحصیلی در آلمان امتحان داده بود و برای از سفارت آلمان زنگ زدند که ادریس کامیاب شده است. در جواب گفتم که ادریس من در حمله انتحاری شده است.»

‍ناگفته نباید گذاشت که یک شعر پشتو و شعر فارسی‌ای از شاعر آزاده ما انیس آزاد توسط بازماندگان قربانیان دکلمه شد و دیگران شان گردانندگی این برنامه را به عهده داشتند.