‍۱۹ سال قبل، بیش از ۳۰ کشور جهان زیر قیادت امریکا با شعار «مبارزه علیه تروریزم» و «تامین حقوق بشر» به کشور بلاکشیده ما تجاوز نظامی نمودند. طی قریب دو دهه نه تنها تروریست‌ها سرکوب نشدند، بلکه وسعت ددمنشی آنان هر روز بیشتر گردید. علاوه بر سربرآوردن وحشیانی زیر نام «داعش»، «شبکه حقانی» و غیره، به جایی رسیده‌ایم که دولت غنی تحت فشار کاخ‌سفید، لشکری از جیره‌خواران امریکا را به دوحه فرستاده تا زیر پای سران خونخوار طالبان افتیده از این لشکر ذخیره آی.اس.آی، «صلح» گدایی کرده آنان را به خوان رنگین غارت و چپاول در ارگ شریک سازند!

‍پرچم «حقوق زنان» و «دموکراسی» غربی‌ها و دست‌نشاندگانش نیز سالهاست که در خون و رنج شکیلاها، فرخنده‌ها، ستاره‌ها، رخشانه‌ها، نوربی‌بی‌ها، تبسم‌ها و هزاران زن زجرکش شده دیگر غرق گردیده دروغین و پرنیرنگ‌بودنش را عیان ساخته است.

‍درین مدت نیروهای قساوت‌پیشه امریکایی و ناتو، وحوش جنگسالار، طالبی، داعشی و نیروهای دولتی در جو عافیت تمام به قتل‌عام و سلاخی مردم ما پرداخته صدهاهزار تن از مظلوم‌ترین هموطنان ما را در بمباردمان‌های کور و ریختن مادربمب‌ها، عملیات‌های شبانه، انتحار و انفجار و ترورهای فردی به قتل رسانیدند. خون افغانها دیگر آنقدر کم‌ارزش گردیده که در اکثر موارد جنایت، دیگر برای حفظ ظاهر هم که شده تحقیقی صورت نمی‌گیرد و جز ارایه بعضی آمار دروغین دولتی، هیچ نهاد مستقلی به آمارگیری قربانیان نیز نمی‌پردازد.

‍خلاصه بعد از ۱۹سال جنگ و تباهی و حمام خون، در همان نقطه‌ای قرار داریم که در سال ۲۰۰۱ قرار داشتیم و حاصلش بیش از نیم میلیون کشته، مافیایی شدن حیات جامعه، سفیده‌مالی خطرناکترین ناقضان حقوق بشر، رسمیت یافتن سیاست معافیت هرگونه جنایتکاران، چهار میلیون معتاد، ۶۰۰هزار بیوه جنگی، ریشه‌ دوانیدن فساد بی‌سابقه و شرم‌آور تاریخ در تار و پود اجتماع، «پرافتخار» تلقی شدن هرگونه جاسوسی به بیگانگان، تمسخر دموکراسی و بلایایی که برای زدودنش چندین نسل باید جان بکنند.

‍«انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» و خانواده های قربانیان از سالهاست که علیه سیاست خاینانه بخشایش و تحبیب جنایتکاران و ناقضان حقوق بشر صدا بلند کرده اند. چنانچه در عمل نیز می‌بینیم با سرپوش گذاشتن بر هر جنایتی و بخشیدن عاملانش، راه را برای تکرار موحش‌تر این جنایات هموار میسازند. امروز اگر طالبان خون‌آشام را بخشیده در قدرت سهیم می‌سازند، انتظار داشته باشید که چندی بعد داعش را بعد از اینکه خون دهها هزار هموطن ما را نوشید همینگونه خواهند بخشید که معلوم نیست جایش را کدام نیروی حیوانی دیگری خواهد گرفت. علیه جنایتکار‌نوازی‌های جاری متحد شویم و یا انتظار تکه و پاره شدن خود و جگرگوشه‌های خود را بکشیم!