‍به تاریخ ۱۹ سنبله ۱۳۹۹ مجتبیٰ در حمله بر کاروان امرالله صالح در چهار راهی سابقه تایمنی با ۱۰ تن دیگر به شهادت رسید.

‍مجتبی که بنابر مشکلات اقتصادی روزانه در دکان تصفیه آب در بدل ۲۰۰افغانی کار میکرد، در یکی از مکاتب شبانه به تعلیم پرداخته بود. بعد از اتمام مکتب وی تصمیم گرفت به نظم عامه برود اما فامیلش موافقت ننمودند. بالاخره مجتبی در پوهنتون «پیام» در رشته حقوق و علوم سیاسی ثبت نام نمود.

‍متاسفانه ۱۰ روز از دروس پوهنتون وی نگذشته بود که در حمله بر کاروان امرالله صالح جان وآرمان هایش را از دست داد.

‍مادر مجتبیٰ با آه و فریاد گفت: «پسر ۲۲ساله ام به هیچ نهاد دولتی ارتباط نداشت اما اینان به چه جرمی پسرم را از ما گرفتند. درد ما را هیچکسی دوا نمی تواند، نه غنی و نه امرالله صالح، چون اولادهای شان در خارج کشور زندگی دارند و از دل ما غریب ها نمی آیند.... صلح با طالبان جز دروغ چیز دیگری نیست.»

‍عابد برادر کوچکتر مجتبیٰ از جریان حادثه چنین قصه می کند: «بعد از انفجار افراد امرالله صالح شروع به فیر کردند. روز بسیار وحشتناک بود، چندین بار با مجتبیٰ تماس گرفتم اما موبایل اش خاموش بود. هر چه تلاش کردیم تماس بگیریم نتیجه نداد. بالاخره تمام شفاخانه را گشتیم بازهم هیچ خبری از مجتبیٰ نشد تا اینکه ساعت ۱ بعد از ظهر جسدش را از طب عدلی بدست آوردیم.»