ده روز است که کندز در آتش جنگ و جنایت می سوزد. بعد از تصرف کندز بوسیله وحوش طالبی باشندگان آن شهر سیاه ترین روز ها را سپری می کنند. درندگان طالبی بیرحمانه دست به کشتار مردم بی گناه زدند، دارایی های عامه به تاراج رفت، تجاوز گروهی به زنان صورت گرفت، کندزیان به ولایات همجوار و کابل آواره شده ویا در میان آتش با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند. تا کنون بیش از ۵۰۰ غیر نظامی بوسیله قصابان طالبی و یا بمباردمان کور نیروهای امریکایی کشته شده اند.

بمباردمان شفا خانه " داکتران بدون مرز" گوشه ای از جنایت جنگی در کندز را آشکار می سازد. طالبان از یک طرف دست به سلاخی مردم می زنند، نیروهای امریکا از طرف دیگر. " داکتران بدون مرز" در اعلامیه خود جریان را چنین بازگو می کند:

«از ساعت ۲:۰۸ تا ۳:۱۵ صبح به وقت محلی، شفاخانه مجروحان "داکتران بدون مرز" مورد حملات هوایی مسلسل در وقفه‌های پانزده دقیقه‌ای قرار گرفت. تعمیر مرکزی شفاخانه که بخش‌های آی‌سی‌یو، اتاق‌های عاجل و فزیوتراپی را در خود جا داده است، به‌طور مکرر و دقیق مورد حمله هوایی قرار گرفت. درحالی‌که تعمیرهای همجوار تقریبا هیچ صدمه‌ای ندیده اند».

اعلامیه ی مذکور به نقل از هیمان ناگاراتنام، رییس برنامه‌های «داکتران بدون مرز» در شمال کشور، می‌نویسد:

«بم‌ها اصابت کردند و سپس صدای دوره‌ طیاره‌ها را شنیدیم. وقفه، و بم‌های بیشتر اصابت کردند. این حادثه دوباره و دوباره به وقوع پیوست. وقتی موفق به فرار از داخل دفتر شدم، تعمیر اصلی شفاخانه در شعله‌های آتش می‌سوخت. آنانی که توانسته بودند زودتر از عمارت بیرون شوند، به دو زیرزمینی پناه برده بودند. اما مریضانی که قادر به فرار نبودند، در بسترهای شان سوخته و جان باختند.» .

کندز سال هاست که قربانی میدهد. در کنار ددمنشی طالبی که زندگی را برای مردم فاجعه بار ساخته، بقایایی تنظیمی نیز در آن ولایت زیر نام اربکی و «پولیس محلی» دست به آزار و اذیت مردم زده و از آنان باج می گیرد. حکومت بیکاره کابل نیز مانند تماشاگر بی مسوولیت اقدام جدی برای پایان دادن به این فاجعه از خود نشان نداده است. اکنون آنانیکه برای امضای پیمان امنیتی با امریکا گلو پاره می کردند نیز از شرم خاموش اند .

قساوت پیشه گان طالبی طی ۵ سال حاکمیت خونین خود بخشی از ماشین جنایت سه دهه اخیر را در افغانستان تشکیل میدهند. آنان با اتکا به منابع مالی دریافتی از امریکا و بنیادگرایان عرب و سازماندهی پاکستان بر سرنوشت مردم نگونبخت ما حاکم شدند. قتل عام مزار و یکاولنگ و آتش زدن شمالی نمونه ای از جنایات آنان است.

«انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» ضمن محکوم نمودن این جنایات، باور دارد تا عاملان چهار دهه جنایات در افغانستان به محاکمه کشانده نشده و از قدرت رانده نشوند، سیه روزی مردم ما کماکان ادامه خواهد داشت.

انجمن اجتماعی دادخواهان افغان
۱۵ میزان ١۳٩۴ (۷ اکتوبر ۲۰۱۶)