درست ده سال قبل امروز در ۱۴ اسد ۱۳۸۶ «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» به کوشش و همت تعدادی از بازماندگان شهدا که تنها راه تامین عدالت و برقراری صلح سرتاسری را در به محاکمه کشاندن ویرانگران کشور و جنایتکاران جنگی چهل سال گذشته میدانند، بنیان گذاری شد.

«انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» از همان بدو تاسیس تا اکنون راه های متعددی را که زمینه دایر نمودن یک محکمه ملی و بین المللی را به منظور رسیدگی به جنایات چهار دهه گذشته مهیا سازد، جستجو کرده است.

جمع آوری و مستند سازی حوادث گوناگون، جمع آوری عکسهای شهدا، تهیه گزارش از زبان بازماندگان و فامیل های قربانیان، تحصن و راهپیمایی های متعدد، نمایشگاه های عکس کنار جاده ای در کابل و سایر ولایات، ساخت بنای یادبود برای قربانیان جنگ، چاپ و نشر کتاب و بروشورهای آگاهی دهنده، همکاری با نهاد های ملی و بین المللی برای محاکمه جنایتکاران، تلاش برای پیاده شدن عدالت انتقالی و متحد ساختن خانواده های شهدا برای دادخواهی و عدالت طلبی، بخشی از فعالیت های «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» بوده است.

با تاسف فراوان تلفات غیر نظامیان در گوشه و کنار کشور هر روز بیش از پیش بوده و کشتار و جنایت به اوجش رسیده است.

با سقوط حاکمیت ددمنشان طالبی و آمدن حکومت موقت، بازماندگان قربانیان انتظار میکشیدند که شاید جنایتکاران و قاتلان دیروز که فرزندان، مادران، پدران، خواهران و برادرشان را جوخه جوخه به کشتارگاه برده اند، به میز محاکمه کشانده شود، اما روزهای اندکی نگذشت که جنایتکاران خلقی و پرچمی با همکیشان تنظمی و طالبی شان نه تنها مورد بازپرسی قرار نگرفتند بلکه در بلندترین پست های دولتی نصب شدند و دوره جدیدی از جنایت و وحشت شروع شد.

حال از دولتی که خود از جنایتکاران، جلادن چهل سال گذشته و قصابان کابل شکل گرفته باشد، انتظار پیاده شدن عدالت خود فریبی و خاک به چشم دیگران زدن است و بس.

تاریخ به ما ثابت ساخته است که چشم دوختن به کشوری خارجی به منظور تامین عدالت و صلح سراسری بیهوده بوده و تنها راه حل؛ متحد، یکپارچه شدن و ایستادگی در مقابل جنایتکاران و ددمنشان می باشد.

با آنکه «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» در هر حرکت و برنامه انجمن، خواست های مشخص خود را ابراز داشته است، اینک نیز بار دیگر آنرا تکرار می‌کنیم:

۱- ما خواهان برکناری فوری تمامی جنایتکاران دوران حاکمیت وطنفروشان خلق و پرچم، خرمستی های تنظیم‌ها، امارت وحشت قرون وسطایی طالبان و دوران بعد از آن تا امروز، از وظایف دولتی شان هستیم.

۲- ما خواهان محاکمه تمامی متهمان به جنایت و خیانت چهل سال اخیر در یک محکمه باصلاحیت و بیطرف ملی و بین‌المللی می‌باشیم.

۳- ما خواهان قطع فوری کشتار مردم غیرنظامی به وسیله نیروهای امریکایی و ناتو هستیم و باید جنایات جنگی این نیروها به دادگاه‌های جهانی کشانیده شود. دادن هرگونه مصونیت قضایی به آنان را خیانت به خون مردم خود می‌شماریم.

۴- ما خواهان کشف تمامی گورهای دسته‌جمعی کشف ناشده و بررسی جدی گورهای دسته‌جمعی کشفشده در هر دوره‌ای از جنایت می‌باشیم.

۵- ما نامگذاری اماکن و جادهها به نام جنایتکاران را شدیداً محکوم میکنیم و آن را توهین و بیحرمتی به خون شهیدان معصوم خود می‌دانیم.

۶- ما تقاضا داریم تا بنای یادبودی به نام ناپدیدشدگان گمنام اعمار گردد و محلهای به نام «مزار شهدا» مختص گردد تا اجساد گورهای دسته‌جمعی با اعزاز و اکرام در آن دفن گردند.

۷- ما از تمامی وطنداران خویش در سرتاسر افغانستان که برادران و خواهران، اقارب و عزیزان وجگرگوشههای خود را طی بیش از چهل سال اخیر از دست داده اند تقاضا مینماییم تا با ما تماس گیرند و چگونگی شهادت و ناپدید شدن آنان را با ما در میان گذاشته در تلاشهای ما به خاطر محاکمه عاملان این فجایع سهیم گردند.

۸- متحد شویم تا صدای ما رسا تر و نافذتر گردد!